divider

Çfarë do të thotë titulli INÇI në kryqe?

Titulli INÇI në kryqe është një simbol i rëndësishëm fetar që haset në traditën ortodokse dhe të besimtarëve të vjetër. Ky mbishkrim, me një kontekst të thellë historik dhe teologjik, tregon për një nga frazat kryesore të shkruara në kryqin e Jezus Krishtit me urdhër të Pont Pilatit. Në këtë artikull do të shqyrtojmë me hollësi çfarë do të thotë titulli INÇI dhe pse shkakton debat mes besimtarëve.

Kuptimi i titullit INÇI

Titulli INÇI nënkupton "Jezusi Nazareas, Mbreti i Judenjve". Kjo është një shkurtim i versionit sllav të mbishkrimit që u shkrua në kryqin e Jezus Krishtit në momentin e kryqëzimit të tij. Në Ungjillin sipas Gjonit (19:19) thuhet se Pont Pilati urdhëroi vendosjen e këtij mbishkrimi për të treguar për "krimin" e Jezusit. Ky mbishkrim ishte shkruar në tri gjuhë: hebraisht, latinisht dhe greqisht.

Mbishkrimi "Jezusi Nazareas, Mbreti i Judenjve" është një nga më të njohurit në traditën e krishterë dhe shpesh haset në kryqe të krishtera, veçanërisht në kishat ortodokse dhe të besimtarëve të vjetër. Në traditën perëndimore zakonisht përdoret shkurtimi latin INRI, i cili gjithashtu përfaqëson këtë frazë.

Pse në kryqet e besimtarëve të vjetër nuk shkruhet titulli INÇI?

Në traditën e besimtarëve të vjetër titulli INÇI nuk është gjithmonë i pranishëm në kryqe. Arsyeja për këtë është përçarja që ndodhi në shekullin XVII, kur nisën debatet midis besimtarëve të vjetër dhe të rinj për shkak të reformave të ndryshme kishtare. Një nga këto reforma ishte futja e titullit INÇI, që u bë pjesë e ndryshimeve të kryera në Kishën Ruse gjatë reformave të Nikonit.

Besimtarët e vjetër, nga ana tjetër, nuk i pranuan risitë që kishin të bënin me përdorimin e titullit INÇI. Ata vazhduan të përdorin mbishkrime tradicionale në kryqe, siç është ИХЦС ("Jezus Krishti, Mbreti i Lavdisë"), që sipas tyre pasqyrojnë më mirë natyrën hyjnore të Jezus Krishtit. Ky debat vazhdoi për një kohë të gjatë dhe grupe të ndryshme të besimtarëve të vjetër kishin qëndrime të ndryshme në lidhje me përdorimin e titullit.

Roli i titullit INÇI në kontekstin e përçarjes

Pas reformave të Nikonit, titulli INÇI u bë pjesë e praktikës zyrtare kishtare, por besimtarët e vjetër, veçanërisht pomorcët dhe filipovcët, vazhduan ta refuzonin këtë risi. Ndikimi i titullit në përçarjen e kishës u bë një çështje e rëndësishme teologjike dhe politike, pasi shumë besimtarë të vjetër e konsideronin përdorimin e tij si një shkelje të kanoneve të lashta.

Mbështetësit e titullit INÇI pohonin se mbishkrimi në kryq përfaqëson një tregues literal se Jezusi ishte quajtur Mbreti i Judenjve dhe se kjo është pjesë e planit hyjnor të shpëtimit. Kundërshtarët, si p.sh. fedosejevët, theksonin se mbishkrimi "Jezus Krishti, Mbreti i Lavdisë" pasqyron më mirë natyrën hyjnore të Krishtit dhe shmang lidhjen me kontekstin politik të Judesë.

Kryqet me titullin INÇI: praktika bashkëkohore

Në praktikën ortodokse bashkëkohore titulli INÇI haset shpesh në kryqe, por përdorimi i tij mund të ndryshojë në varësi të traditave lokale dhe rrymave kishtare. Në kryqet me titullin INÇI shpesh gjenden edhe mbishkrime të tjera, si "ИС ХС СНЪ БЖIЙ" (Jezus Krishti, Biri i Zotit) ose "ЦРЪ СЛВЫ" (Mbreti i Lavdisë), që theksojnë natyrën hyjnore të Jezusit.

Sot shumë kryqe ortodokse mbajnë titullin INÇI, pasi është bërë pjesë e traditës kishtare të lidhur me mësimin për kryqëzimin e Krishtit. Megjithatë, disa bashkësi të besimtarëve të vjetër, si fedosejevët, vazhdojnë ta refuzojnë titullin dhe të përdorin mbishkrime të tjera që përputhen më shumë me besimin e tyre.

Konkluzion

Titulli INÇI në kryq është një simbol i rëndësishëm në traditën e krishterë, që pasqyron natyrën hyjnore të Jezus Krishtit. Ky mbishkrim ka rrënjë të thella teologjike, të lidhura me ngjarjet e kryqëzimit dhe vdekjes së Krishtit. Është e rëndësishme të kuptojmë kontekstin historik dhe fetar të përdorimit të titullit INÇI, si dhe dallimet në praktikë midis kishës ortodokse dhe besimtarëve të vjetër.

Pavarësisht nëse përdorim titullin INÇI apo forma të tjera të mbishkrimeve në kryqe, kuptimi kryesor gjithmonë qëndron në simbolikën e kryqit, i cili na kujton sakrificën e madhe të Shpëtimtarit për shpëtimin e të gjithë njerëzimit.

Lexoni gjithashtu:

Orë rëre, qiri dhe shirit zie — simbol i kohëzgjatjes së zisë dhe zakoneve përkujtimore

Sa zgjat zie: traditat, zakonet, besimet fetare

Zie — është një periudhë e veçantë, kur të afërmit shprehin pikëllimin dhe nderimin për kujtimin e të ndjerit. Termi vjen nga fjala gjermane «Trauer», që do të thotë pikëllim i thellë. Në periudha dhe kultura të ndryshme, zia ka shprehur në mënyra të ndryshme — përmes veshjes, lutjeve, riteve dhe shenjave simbolike të humbjes, siç janë aksesorët e zisë. Të gjitha këto janë shprehje të jashtme të gjendjes së brendshme të personit që përjeton humbjen.

Lexo më shumë
Kuti e hapur me sende personale, letra dhe një libër — simbol i kujdesit për sendet e të ndjerit

Çfarë të bëni me sendet e të ndjerit

Pas vdekjes së një personi të dashur, dhimbja e humbjes del në plan të parë, por që në ditët e para lindin edhe shumë çështje praktike. Ndër to — çfarë të bëhet me sendet që kanë mbetur. Shpesh objektet në shtëpinë e të ndjerit bëhen kujtim i jetës së kaluar, por mund të shkaktojnë shqetësim dhe ankth te të afërmit. Shumëkush dyshon: a mund të përdoren këto sende apo është më mirë t’u jepen të tjerëve? Përgjigjja varet nga besimet fetare, gjendja psikologjike dhe rrethanat praktike.

Lexo më shumë
Varrezë me gur varri dhe tufë trëndafilash — simbol i vizitës në ditëlindjen e të ndjerit

A mund të shkojmë në varreza në ditëlindjen e të vdekurit

Mbajtja e kujtimit për të dashurit që kanë kaluar ka një vend të veçantë në zemrën e çdo njeriu. Kur afron dita e lindjes së të ndjerit, shumë njerëz kanë një pyetje të brendshme — a duhet të shkojmë në varr në këtë ditë, si ta shprehim respektin dhe ta ruajmë kujtimin e ndritshëm. Është e rëndësishme të kuptojmë këtë çështje duke marrë parasysh traditat fetare, aspektet psikologjike dhe bindjet personale. Shpesh, vizita në varreza ndihmon në gjetjen e ekuilibrit shpirtëror dhe ruajtjen e lidhjes së brendshme me njeriun që ka ndërruar jetë.

Lexo më shumë