Co robić, jeśli osoba zmarła za granicą

Wprowadzenie

Śmierć bliskiej osoby to zawsze ogromna strata, a jeśli do niej dochodzi za granicą, sytuacja staje się jeszcze trudniejsza. Oprócz bólu emocjonalnego, na barki rodziny spada wiele kwestii organizacyjnych. Konieczne jest uzyskanie oficjalnych dokumentów, kontakt z lokalnymi władzami, organizacja repatriacji ciała lub prochów. Ważne jest, aby wiedzieć, jakie kroki należy podjąć, aby działać sprawnie i bez zbędnego stresu.

Pierwsze kroki po śmierci

Stwierdzenie i rejestracja zgonu

Pierwszym krokiem jest potwierdzenie zgonu. Może to być przeprowadzone w placówce medycznej lub zarejestrowane przez władze. W każdym przypadku konieczne jest uzyskanie lekarskiego świadectwa zgonu zgodnego ze standardami danego kraju. Następnie jak najszybciej należy powiadomić konsulat kraju, którego zmarły był obywatelem.

Powiadomienie krewnych

Informowanie rodziny często odbywa się za pośrednictwem konsulatu lub lokalnych organów. Jeśli jesteś członkiem rodziny, ale przebywasz w innym kraju, musisz jak najszybciej skontaktować się z placówką dyplomatyczną. Przedstawiciele poinformują Cię, jakie dokumenty są potrzebne i gdzie się zgłosić.

Rola konsulatu w przypadku śmierci za granicą

Misje dyplomatyczne odgrywają ważną rolę w takich sytuacjach. Pomagają w rejestracji zgonu, przyjmują wnioski i dokumenty, wydają akt zgonu, przygotowują zaświadczenia potrzebne do transportu ciała. Ważne jest, aby wiedzieć, że konsulat nie pokrywa kosztów finansowych, ale udziela informacji i wydaje oficjalne potwierdzenia.

Co robić w przypadku posiadania lub braku ubezpieczenia

Posiadanie polisy ubezpieczeniowej

Jeśli zmarły miał wykupioną polisę ubezpieczeniową, należy niezwłocznie skontaktować się z firmą ubezpieczeniową. W takich przypadkach ubezpieczyciel wyznacza przedstawiciela, który koordynuje wszystkie działania: przygotowanie dokumentów, transport, współpracę z lokalnymi służbami. Polisa może pokrywać zarówno repatriację ciała, jak i część kosztów pogrzebu.

Brak ubezpieczenia

W przypadku braku polisy, wszystkie kwestie organizacyjne i finansowe spadają na rodzinę. Obejmuje to opłatę za usługi pogrzebowe, transport i tłumaczenia. Repatriacja ciała bez ubezpieczenia to kosztowne przedsięwzięcie wymagające precyzyjnej koordynacji z kostnicami, biurami i władzami. W takiej sytuacji najlepiej niezwłocznie skonsultować się z konsulatem.

Jakie dokumenty są potrzebne do repatriacji

Aby sprowadzić ciało do kraju, należy zebrać szereg dokumentów:

• Lekarskie świadectwo zgonu;
• Zaświadczenie o braku chorób zakaźnych;
• Dokument potwierdzający balsamowanie (jeśli przewożone jest ciało);
• Zaświadczenie o szczelności trumny lub urny i braku obcych przedmiotów;
• Zezwolenie na wywóz ciała;
• Paszport zmarłego i jego kopia;
• Przetłumaczone i poświadczone dokumenty (na język kraju, w którym nastąpił zgon oraz kraju docelowego).

W przypadku przewozu prochów wymagane jest zaświadczenie o kremacji oraz dokumenty potwierdzające szczelność urny. Tłumaczenia muszą być wykonane przez certyfikowanego tłumacza i poświadczone notarialnie.

Szczegóły transportu ciała i prochów

Transport ciała w trumnie

Repatriacja ciała odbywa się w szczelnej cynkowej trumnie, często umieszczonej w drewnianej skrzyni. Wymagane są certyfikaty szczelności i braku obcych przedmiotów. Kostnica wydająca zezwolenie na wywóz przygotowuje dokumenty towarzyszące. Wewnętrzne wyściółki zabezpieczają trumnę podczas transportu.
Transport możliwy jest drogą lotniczą, samochodową lub kolejową.

Transport prochów

W przypadku kremacji, prochy przewozi się w specjalnej urnie umieszczonej w pudełku z miękką wyściółką. Oprócz zaświadczenia o kremacji wymagany jest certyfikat szczelności kapsuły. Wszystkie dokumenty muszą być przetłumaczone i poświadczone notarialnie. Urna musi być zaplombowana i nie może zawierać żadnych dodatkowych przedmiotów.

Aspekty finansowe repatriacji

Koszty organizacji transportu ciała lub prochów mogą być wysokie. Jeśli zmarły posiadał polisę ubezpieczeniową, część lub całość kosztów może pokryć firma ubezpieczeniowa. W pozostałych przypadkach opłaty ponosi rodzina. Czasami pakiet turystyczny lub program wizowy mogą obejmować tego rodzaju wydatki, ale należy to sprawdzić wcześniej. Bez polisy cała organizacja spoczywa na bliskich zmarłego.

Działania po przybyciu ciała do kraju

Po przybyciu ciała do kraju zamieszkania, odpowiedzialność za dalsze działania spoczywa na rodzinie. Odbierają oni przesyłkę, organizują przewóz do kostnicy i zajmują się przygotowaniem pogrzebu. Po repatriacji polisa ubezpieczeniowa traci ważność. Wszystkie koszty związane z pochówkiem, usługami pogrzebowymi i ceremonią ponoszą bliscy zmarłego.

Alternatywy dla repatriacji

Jeśli repatriacja jest niemożliwa lub zbyt kosztowna, istnieją alternatywne rozwiązania. Jednym z nich jest pochówek na miejscu. W niektórych krajach dostępna jest kremacja z późniejszym transportem prochów. Takie usługi organizowane są przez lokalne zakłady pogrzebowe, a prochy wysyłane są zgodnie z międzynarodowymi przepisami.

Przydatne porady i wskazówki

• Wykupuj polisę ubezpieczeniową przy każdej podróży za granicę;
• Przechowuj kopie dokumentów tożsamości i potwierdzeń podróży;
• Sprawdzaj warunki ubezpieczenia i repatriacji w biurze podróży;
• Miej przy sobie dane kontaktowe konsulatu swojego kraju;
• Informuj bliskich o trasie i czasie podróży.

Takie proste środki pomogą uniknąć problemów w przypadku nagłych zdarzeń za granicą. Wcześniejsze przygotowanie to gwarancja spokoju zarówno dla Ciebie, jak i Twoich bliskich.

Podsumowanie

Jeśli osoba zmarła za granicą, działania powinny być zorganizowane i przemyślane. Należy zarejestrować zgon, zebrać potrzebne dokumenty, współpracować z konsulatem i jeśli to możliwe — skontaktować się z firmą ubezpieczeniową. W przypadku braku polisy organizacja repatriacji spoczywa na rodzinie. Znajomość procedury i staranne przygotowanie pozwalają przejść przez ten trudny czas z mniejszym stresem i godnie pożegnać zmarłego.

Przeczytaj także: