divider

Çfarë të bëni nëse një person vdes jashtë vendit

Hyrje

Vdekja e një të afërmi është gjithmonë një humbje e thellë, dhe nëse personi ka ndërruar jetë jashtë vendit, situata bëhet edhe më e ndërlikuar. Përveç dhimbjes emocionale, mbi supet e të afërmve rëndojnë shumë çështje organizative. Nevojitet marrja e dokumenteve zyrtare, komunikimi me autoritetet lokale, organizimi i riatdhesimit të trupit ose hirit. Është e rëndësishme të dini se çfarë hapash duhet të ndërmerrni për të vepruar në mënyrë të zgjuar dhe pa nxitim të panevojshëm.

Veprimet e para pas vdekjes

Konstatimi dhe regjistrimi i faktit të vdekjes

Hapi i parë është konstatimi i faktit të vdekjes. Kjo mund të bëhet në një institucion mjekësor ose të regjistrohet nga autoritetet. Në çdo rast, duhet të merret një certifikatë mjekësore e vdekjes, e përgatitur sipas standardeve të vendit përkatës. Më pas, duhet njoftuar konsullata e shtetit të të ndjerit sa më shpejt të jetë e mundur.

Njoftimi i të afërmve

Informimi i të afërmve zakonisht bëhet përmes konsullatës ose autoriteteve lokale. Nëse jeni i afërm, por ndodheni në një vend tjetër, është e nevojshme të vendosni kontakt me përfaqësinë diplomatike sa më parë. Përfaqësuesit e institucioneve do t’ju tregojnë cilat dokumente duhen dhe ku të drejtoheni.

Roli i konsullatës në rast vdekjeje jashtë vendit

Misionet diplomatike luajnë një rol të rëndësishëm në raste të tilla. Ato ndihmojnë me regjistrimin e vdekjes, pranojnë aplikimet dhe dokumentet, lëshojnë certifikatën e vdekjes dhe përgatitin vërtetime të nevojshme për transportin e trupit. Është e rëndësishme të kuptohet se konsullata nuk mbulon shpenzimet financiare, por ofron informacion dhe konfirmime zyrtare.

Çfarë të bëni nëse ka ose nuk ka sigurim

Ekzistenca e një police sigurimi

Nëse i ndjeri kishte një policë sigurimi, duhet të kontaktoni menjëherë kompaninë e sigurimeve. Në këto raste, kompania cakton një përfaqësues që koordinon të gjitha veprimet: përgatitjen e dokumenteve, transportin, ndërveprimin me shërbimet lokale. Polica mund të mbulojë riatdhesimin e trupit si dhe një pjesë të shpenzimeve të varrimit.

Mungesa e sigurimit

Në mungesë të një police sigurimi, të gjitha çështjet organizative dhe financiare bien mbi të afërmit. Kjo përfshin pagesën për shërbimet funerale, transportin dhe përkthimet. Riatdhesimi i trupit pa mbulim sigurimi është një procedurë e kushtueshme që kërkon koordinim të saktë me morgjet, zyrat dhe autoritetet. Në një situatë të tillë është më mirë të konsultoheni menjëherë me konsullatën.

Çfarë dokumentesh nevojiten për riatdhesim

Për të kthyer trupin në atdhe duhet të mblidhen disa dokumente:

Për transportin e hirit nevojitet certifikata e kremacionit dhe dokumente që vërtetojnë hermetizimin e urnës. Përkthimi i dokumenteve duhet të bëhet nga një specialist i certifikuar dhe të jetë i noterizuar.

Veçoritë e transportimit të trupit dhe hirit

Transportimi i trupit në arkivol

Riatdhesimi i trupit kryhet në një arkivol hermetik prej zinku, zakonisht brenda një pakete druri. Kërkohen certifikata për hermetizimin dhe mungesën e sendeve të huaja. Morgu që jep lejen për transport përgatit dokumentet shoqëruese. Shtresat e brendshme mbrojnë arkivolin gjatë transportit.
Transporti mund të bëhet me avion, automjet ose tren.

Transportimi i hirit

Nëse është kryer kremacioni, transporti i hirit bëhet në një urnë speciale të vendosur në një kuti me shtresim të butë. Përveç certifikatës së kremacionit, kërkohet edhe certifikata për hermetizimin e kapsulës. Të gjitha dokumentet duhet të shoqërohen me përkthim të noterizuar. Urna duhet të jetë e vulosur dhe të mos përmbajë sende të huaja brenda saj.

Aspektet financiare të riatdhesimit

Kostoja e organizimit të transportit të trupit ose hirit mund të jetë e lartë. Nëse i ndjeri kishte sigurim, atëherë një pjesë ose të gjitha shpenzimet mund të mbulohen nga kompania e sigurimeve. Në raste të tjera, të afërmit mbulojnë vetë shërbimet. Ndonjëherë paketa turistike ose programi i vizave mund të përfshijë mbulim për shpenzime të tilla, por kjo duhet sqaruar paraprakisht. Pa një policë sigurimi, e gjithë organizata bie mbi familjen e të ndjerit.

Veprimet pas mbërritjes së trupit në atdhe

Kur trupi mbërrin në vendin e banimit, përgjegjësia për veprimet e mëtejshme kalon te të afërmit. Ata e presin ngarkesën, organizojnë dërgimin në morg dhe kujdesen për përgatitjen e varrimit. Pas riatdhesimit, sigurimi nuk është më i vlefshëm. Të gjitha shpenzimet që lidhen me varrosjen, shërbimet funerale dhe ceremoninë mbulohen nga të afërmit e të ndjerit.

Alternativa të riatdhesimit

Nëse riatdhesimi është i pamundur ose shumë i kushtueshëm, ekzistojnë alternativa. Njëra prej tyre është varrosja në vendin ku ka ndodhur vdekja. Në disa shtete është i mundur kremacioni me transport të mëvonshëm të hirit. Këto shërbime organizohen përmes agjencive lokale funerale dhe hiri dërgohet duke respektuar të gjitha kërkesat ndërkombëtare.

Këshilla dhe rekomandime të dobishme

Masat e thjeshta si këto ndihmojnë në shmangien e problemeve të panevojshme në rast të një emergjence jashtë vendit. Përgatitja paraprake është çelësi për qetësinë tuaj dhe të të afërmve tuaj.

Përfundim

Nëse një person vdes jashtë vendit, veprimet duhet të jenë të organizuara dhe të mirëkoordinuara. Duhet të regjistrohet vdekja, të mblidhen dokumentet e nevojshme, të bashkëpunohet me konsullatën dhe, nëse është e mundur, të përfshihet kompania e sigurimeve. Në mungesë të një police sigurimi, organizimi i riatdhesimit mbetet përgjegjësi e të afërmve. Njohja e procedurave dhe përgatitja e kujdesshme ndihmojnë për ta kaluar këtë periudhë të vështirë me më pak stres dhe për t’i dhënë lamtumirën e duhur të ndjerit.

Lexoni gjithashtu:

Altari katolik me kryq — simbol i përkujtimit në ditën e shtatë pas vdekjes sipas traditës katolike

7 ditë pas vdekjes tek katolikët

Në traditën katolike, një element i rëndësishëm i ritualit është procesi i varrimit dhe ditët pasuese, kur ndodhin kujtimet e të vdekurve. Katolikët nuk organizojnë kujtime në kuptimin e zakonshëm, siç është e zakonshme në kulturën ortodokse, por ka disa ditë të caktuara për lutje dhe kujtimin. Një nga momentet kyçe është dita e shtatë pas vdekjes. Në këtë artikull, ne do të shpjegojmë me detaje traditat e katolikëve lidhur me kujtimin e të vdekurve në ditën e shtatë, si dhe në ditën e tretë dhe të tridhjetë pas vdekjes.

Lexo më shumë
Ilustrim i krematoriumit me oxhak dhe pemë — simbol i strukturës dhe çështjeve të sigurisë

Krematoriumi: struktura, veçoritë dhe siguria e jetesës pranë tij

Kur flitet për objektet rituale, është e rëndësishme të kuptohet se krematoriumi është një ndërtesë e specializuar ku kryhet procesi i djegies së trupave të të ndjerëve. Këto objekte zakonisht ndodhen larg zonave të banuara dendur. Megjithatë, çështjet e sigurisë për rrethinën ngjallin interes për shumëkënd. Në këtë artikull do të shqyrtojmë sa e rrezikshme është në të vërtetë të jetosh pranë një objekti të tillë dhe cilat masa merren për të mbrojtur njerëzit dhe natyrën.

Lexo më shumë
Ilustrim i një varri të hapur — simbol i pyetjes për thellësinë optimale të varrimit

Sa metra varrosin arkivolin: thellësia optimale e varrimit

Traditat e varrimit kanë ekzistuar në të gjitha popujt e botës që nga kohërat e lashta, por pyetja se sa metra varrosin arkivolin ende shkakton interes tek shumë njerëz. Pasi nuk bëhet fjalë vetëm për përmbushjen e riteve, por edhe për respektimin e kërkesave sanitare, ekologjike dhe teknike, thellësia e varrimit luan një rol të rëndësishëm. Pyetja përfshin jo vetëm sferën e ritualit, por edhe sigurinë e mjedisit përreth, duke e bërë atë veçanërisht aktuale.

Lexo më shumë